Een lepel snijden is leuk werk. Een lepel is een eenvoudige vorm, die je op duizenden verschillende manier kunt uitvoeren. Frederyck wil mijn hond Rover portretteren in een lepel steel. De lepel zelf wordt een soort kroegje, die je in een pot kunt laten zakken. Ze maakt de lepel in twee delen, dat werkt makkelijker.
De fijne details bewerkt Fredrycke met de Dremel. Een Dremel is een kleine vrees en slijp machine, die erg handig is bij klein en fijn vrees en schuurwerk.
Vlierhout is heel geschikt voor het maken van lepels. Het is heel fijn van structuur, laat zich makkelijk snijden. Je kunt het mooi glad schuren. De kleur is neutraal wit tot licht geel. Zie mijn uitleg over lepels snijden.
Omdat het hout een fijne structuur heeft, kun je mooie details maken. Het splijt en splintert niet.
Geschikte houtsoorten om te beeldhouwen: Appelhout
Appelhout is heel geschikt om een beeld uit te hakken. Het is mooi fijn van structuur, lekker zacht en mooi van kleur. De kleur kan verschillen van licht blond tot donker oker. Het hout hakt heel fijn en splinterd niet. Je kunt er fijne detail uit snijden. Als de boom oud is zijn de stammen soms getordeerd. Soms zijn er vergroeide noesten met kleur verschillen en warrig hout. Appelbomen in moderne boomgaarden worden niet oud en dik. Een interessant stuk is dan de entknol. Dat is de plek waar de boom geënt is op een onderstam. Op deze plek ontstaat een soort bolvormige vergroeiing. Op deze plaats is het hout heel warrig. Je kunt deze warrige vormen goed gebruiken om een beeld van te maken. De vormen roepen allerlei associaties op. Minny ziet er een vrouw met mooie lange haren in.
De entknol
Het haar wordt in mooie strengen om het hoofd gedrapeerd.
Frederyk heeft lang gewerkt aan haar duif met jongen uit Japanse Kastanje. De inspiratie voor het werkstuk kwam van de tortelduif die op haar balkon een nest had gemaakt in een lege bloempot. De manier waarop de duif haar jongen voedde had veel indruk op haar gemaakt. Vooral het geweld, waarmee de jongen zich in de keel van de moeder duif stoten. Inspiratie voor een werkstuk vind je overal om je heen. Vaak vinden cursisten het moeilijk om te bedenken wat ze zullen gaan maken. Ook voor kunstenaars is het soms moeilijk om weer nieuwe inspiratie te vinden.
De duif op haar bloempot
De grote stam Japanse kastanje kon heel goed gebruikt worden voor dit beeld. Er zat een flinke tak aan voor de staart en de stam werd het lijf en de twee jongen. Fredryk heeft het beeld lucht gegeven door tussen de bloempot en de duif openingen te maken.
De duif met jongen van voren gezien.
De druiven ranken die zich eerst achter de staart bevonden heeft ze eraf gehaald. Vaak is minder beter dan meer.
Tamme kastanje hout is hard en vezelig, daarom is dit hout niet zo geschikt voor beginners.
Het begin van een beeld uit Japanse kastanje
Frederyk heeft veel ervaring met beelden hakken uit hout. Ze heeft een stuk Japanse kastanje meegebracht en wil daar een duif met jongen uit hakken.
De tamme kastanje komt op veel plaatsen in de wereld voor, deze soort komt uit Japan. Over het algemeen is de tamme kastanje mooi hout om mee te werken, het is hard, heeft een mooie kleur en kan goed tegen weer en wind. Het beeld kan ook buiten staan. Het hout is vezelig en splijt daardoor makkelijk. Het is wel heel taai en zal daardoor niet snel breken. De kleur is geel bruin, bij het hakken met een scherpe bijtel krijgt het een mooie glans. De jaarringen zijn goed te zien. Het hout heeft ook een aparte geur. Het is vooral geschikt voor grote beelden, omdat het voor klein werk te vezelig is. Dan worden de details moeilijk te maken.
Paarde kastanje hout is ook geschikt om te beeldhouwen, dit is zacht en wit van kleur. een andere keer hierover.
Eikenhout is hard en heeft een vezelachtige structuur. Bij het hakken en schuren komt een heel eigen geur vrij. Je kunt er goed in beeldhouwen, fijne details zijn mogelijk. Door de draderige structuur heb je wat meer kans op splijten bij het hakken. Het hout heeft kleine poriën en een soort streepjes als kleurverschillen. Minny hakt een mannetje voor haar kleinzoon .
Het hoofd en de arm is al duidelijk zichtbaar.
Het wordt een kleine figuur, het eikenhout laat zich goed bewerken. Door het inklemmen word het niet beschadigd.
De voeten laten je eerst groot, dat werkt makkelijker en zo kun je later de verhouding nog aanpassen. Door er een paar blokken hout onder te klemmen blijft het mannetje beter tussen de bankschroef zitten.
Het mannetje krijgt een pet op. Zijn handen in de zakken. Als alle details zijn aan gebracht kun je hem mooi glad schuren. Eikenhout wordt vaak toegepast bij houtsnijwerk in kerken, zoals preekstoelen, kerkbanken e.d. Het wordt met de jaren mooier door gebruik, het slijt niet hard.
In het vorige blog stukje heb ik het werkproces beschreven van Frederycke en haar konijn uit berkenhout.
Een konijn van berkenhout, dat is beschilderd.
Het konijn is klaar voor de aanval
Van opzij ziet ze er goed uit.
Het konijn heeft de les verlaten in blankhouten toestand. Omdat het konijn is opgebouwd uit verschillende onderdelen, die niet overal strak aansluiten, heeft Frederyck er vulmiddel tussen gedaan en het hout beschilderd. Zo krijgt het een heel ander uiterlijk en de kleuren van een echt konijn.
Dieren zijn een rijke inspiratie bron voor beeldhouwers.
Denk maar eens aan de vele leeuwen, adelaar en paarden standbeelden.
Je kunt het ook dichterbij huis zoeken en je eigen huisdier maken.
Frederyke heeft last van konijnen in haar moestuin, daarom maakt ze een stoer konijn, als konijnen verschrikker.
Het begin van de kop
De ogen vormen
Nog meer weg halen.
De kop van opzij
De tanden zitten erin.
Alle vormen rond maken.
Als je een dier wilt maken moet je het eerst goed bestuderen en de karakteristieke vormen van het dier benadrukken.
Bij een konijn zijn dat natuurlijk de oren en het snoetje met de tanden en het staartje. Het is goed om wat schetsen te maken, ook als je aan het werk bent kan het helpen om even te tekenen wat je in je hoofd hebt. Het moeten geen kunstwerken zijn, het is een hulp middel. Het helpt ook goed in de communicatie met je docent.
Schetsen voor het konijn
Frederyke begint met de kop, mooie lange oren, het snuitje met de tanden.
Het beeld wordt opgebouwd uit verschillende delen en later in elkaar gezet met pluggen en verlijmd. Hieronder zie je de stukken voor de poten, de staart, het lijf en de kop.
Konijn in delen van berkenhout
Als alle onderdelen klaar zijn, kun je ze in elkaar zetten. Je moet zorgen dat de vlakken goed op elkaar passen. De uitstekende delen kun je na het lijmen nog verwijderen zodat het beeld één geheel wordt.
Het lijf met de poten
Het staartje
De kop zit erop.
De voorpoten passend maken.
Om de gaten voor de pluggen precies tegenover elkaar te maken vergt enige oefening. Markeer met houtskool hoe ze op elkaar passen, boor dan in één deel gaten. Steek de pluggen erin en wijf aan de onderkant wat houtskool. Plaats dan het beeld op elkaar en maak gebruik van je markering. Op de plaatsen waar de houtskool is achter gebleven boor je vervolgens de tegen gaten.
Konijn in volle glorie
Het konijn van berkenhout
Konijn met boks pootje
Het is een prachtig konijn geworden.
Gebruik vooral je fantasie, dan zul je versteld staan wat er uit komt.
Frederyke heeft het beeld later nog beschilderd.
Sinds vorig jaar september geef ik de cursus beeldhouwen in hout in mijn werkplaats. Dit is eigenlijk een smederij, maar er zijn werkbanken en plekken genoeg om je beeld in of aan te klemmen.
Bij mooi weer zitten we in de pauze lekker buiten, als het kouder word bij de warme houtkachel.
Beukenhout is zeer geschikt als beeldhouw hout. Het is fijn van structuur en lekker hard, maar wel een beetje saai.
Er is goed aan te komen, want het hout wordt ook vaak door meubelmaker gebruikt.
Werkbanken, zoals deze hieronder zijn gemaakt van beukenhout. Het wordt ook toegepast in gereedschap, zoals blokschaven, linialen, stelen en handvaten. Houten kinderspeelgoed is nog een toepassing.
Het enige nadeel is, dat het niet veel tekening heeft, daar door is het een beetje saai.
Je kunt het herkennen aan de kleine glimmerige donkere vlekjes in het licht kleurig hout.
Wanneer je een vorm wilt maken met veel details, is dat juist niet erg.
Zoals Yvonne, die een hand wil beeldhouwen.
Een hand is heel complex, met kleine details en fijne lijnen. Dat komt dan goed uit, wanneer het hout neutraal van kleur en structuur is.
Wordt vervolgd.
Goudenregenhout heeft een prachtige tekening, maar is hard en lastig om te bewerken.
Het is daarom heel erg knap wat Minny gepresteerd heeft.
Beeldhouwtechnisch is het moeilijk, omdat het hout ook veel aan de kopsekant bewerkt moest worden. De kopse kant van het hout betekent dat je dwars op de draad van het hout werkt. Dat gaat veel zwaarder, dan met de lengte richting van het hout mee.
Het onderwerp wat Minny had gekozen was ook niet mis. Ze wilde een Möbiusring maken.
Een model van een strook plastic heeft goede diensten bewezen. Telkens opnieuw kijken en vergelijken, hoe lopen de lijnen wat gaat naar wat, waar zit het gat en waar gaat het heen.
Een modelletje maken van je idee is altijd goed, dan zie je het ruimtelijk voor je. Het helpt ze te zien waar je iets weg moet halen.
Het begin van de Möbiusring uit blauweregenhout
Het gat zit erin
Er moeten 2 gaten in!
en nu ruimte maken.
Mooier en glader maken
Steeds dunner maken
Dit werkstuk is een mooi voorbeeld van hoe de tekening van het hout het onderwerp versterkt.
Doordat in het goudenregenhout mooie kleur verschillen zitten en de nerven goed zichtbaar zijn ontstaat er een lijnen spel, dat mee gaat met de vorm en ook versterkt wordt door de vorm.
De vorm wint aan zeggingskracht door het lijnen spel.
Mooi doorkijkje
kopsekant
kleuren spel
lijnenspel
fascinerend
anderekant
dunne wanden
ingewikkeld
Kijk maar eens goed naar deze fascinerende vorm.
Ruimtelijk werken, beeldhouwen in hout, smeden, boetseren, creatieve cursussen
