De cursisten zijn druk bezig met het voorbereiden van een expositie. Om te kunnen exposeren heb je een locatie nodig, je kunt het proberen bij bestaande expositie ruimte, je kunt een ruimte huren zoals het kerkje van Persingen, je kunt ook zelf een locatie zoeken. In dit geval exposeren we in de werkplaats van de docent.
Het is een beetje informeel en past goed bij een groep die met passie haar hobby beoefend.
We hebben een mooie flyer, die is ontworpen doorAnne Ligthart. De uitnodiging moet er helder en goed uit zien.
We hebben een persbericht gemaakt.
Het werk is voor het grootste deel ontstaan in de loop der jaren, maar er wordt nog aan nieuw werk gewerkt.
Het is best moeilijk om te kiezen welke werken geschikt zijn voor de expositie. Ze moeten bij elkaar passen en een mooi geheel vormen,
zodat ze goed uitkomen. Minder is meestal meer in zo’n geval.
Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om te laten zien wat je allemaal kan, door heel verschillende beelden uit te kiezen. de manier van presenteren moet er voor zorgen dat elk werk tot zijn recht komt.
Je moet er dus over nadenken wat je precies wilt met je presentatie.
Als alles is uitgezocht moet het getransporteerd en op gesteld worden. Afhankelijk van de kwetsbaarheid van je werk vergt dit ook de nodige voorbereidingen. Het zou jammer zijn als er iets kapot gaat. Je kunt er voor kiezen om je werk te verzekeren.
Wanneer het aangekomen is op de expositie plek, komt het moeilijkste.
Hoe zet ik het zo goed mogelijk neer op de aan jou toegewezen plek?
Als je samen exposeert moet je er samen iets moois van maken.
Is de presentatie rustig, dan komt je werk beter tot zijn recht.
Ben je nieuwsgierig hoe de cursisten het gaan doen, kom dan 25 of 26 maart kijken.
Vorig jaar hebben een aantal cursiten hun werkstukken van was in brons gegoten. Het afwerken van de beelden kost nog veel tijd. Je moet ze ontdoen van bramen en ander vuil. Als ze mooi schoon zijn kun je ze patineren.
Maria heeft haar stoelen gepatineerd met zwavellever, dit geeft een mooie zwarte kleur. Het voordeel van zwavellever is dat het koud kan, geen gedoe met branders. Tenslotte doe je een beetje boenwas op het beeld daardoor gaat het licht glanzen.
Om een beeld te kunnen maken, heb je inspiratie nodig. Soms is het best moeilijk om een goed onderwerp voor een beeld te bedenken.
Je kunt je laten leiden door het materiaal wat je gebruikt, de vorm van de steen of het hout.
Je kunt ook een verhaal of gebeurtenis als uitgangspunt nemen.
Hans heeft een mooi beeld gemaakt van een treurende duif.
De duiven heeft hij eerst van was gemaakt en daarna heeft hij ze gegoten in brons.
Treurende duifPrachtig zijn de detail van de poten, de snavel en de ogen.
De wassen beelden liggen klaar in de mallen. Ze zijn uitgestookt in de gieterij. Dat betekent dat alle was verdampt is en er alleen nog lucht over is. De bovenkant van de mal wordt afgedekt met kranten, zodat er geen vuil in kan komen tijdens het instampen.
Mallen afplakken met krantenpapier.
De mallen worden klaar gezet om ingestampt te worden. Dat instampen is nodig om de mallen meer stevigheid te geven. Bij een eventuele breuk kan niet alle brons weglopen.
De mallen liggen klaar om ingestampt te worden.
Achter in de hoek staat de smeltoven. Het smelten van de brons kost heel wat tijd.
Bronsgieten is een fascinerend ambacht. Het proces is ingewikkeld en voor een leek soms moeilijk te begrijpen. Hoe kan het, dat mijn beeldje van was omgetoverd wordt in een zwaar en duurzaam metaal als brons?
Om dit proces beter te begrijpen heb ik een aantal jaren geleden met een groep enthousiaste cursisten een werkje in lood gegoten. De stappen in het proces zijn hetzelfde als met bronsgieten. Het verschil is, dat lood een veel lager smeltpunt heeft dan brons. Je kunt het op een flinke gasbrander laten smelten, wel altijd buiten werken en niet laten koken. ( Looddampen zijn giftig).
Hieronder kun je zien hoe we te werk zijn gegaan.
Nu is deze groep bezig om het geleerde om te zetten in een mal voor brons.
Ruimtelijk werken, beeldhouwen in hout, smeden, boetseren, creatieve cursussen
