Wim heeft een plan, hij wil een nestkast voor vogels in de vorm van een hoofd maken. Daarvoor moet hij eerst een holle vorm boetseren, om er daarna een hoofd van te maken. De mond, neus en oren worden er op gezet. Het mag een beetje een vreemde kerel worden. Om de nestkast schoon te kunnen maken krijgt hij een petje op, dat kan er af en zo kun je in de nestkast kijken.
Nestkast als karakterkop.
Het boetseren van ogen is altijd moeilijk, Wim heeft het goed aangepakt. Er zit een gaatje in de pupil. Aan de achterkant is het hoofd zo gemaakt dat het stevig tegen een stam van een boom gehangen kan worden. De oren dienen al ophang punten. Na het bakken is het hoofd geglazuurd, zodat het beter tegen weersinvloeden beschermd is. En er moet een aanvliegopening in komen, de grote bepaald welke vogel in het hoofd mag wonen.
Zoeken naar een goede plek voor het aan vlieg gat.
Bij het maken van een karakterkop, mag je lekker overdrijven en kun je je uitleven op de vormen van de neus, mond en gezicht. Dat maakt het leuk om te doen.
Voor beginnende cursisten heb ik een serie opdrachten. De opdrachten zijn handvaten om technieken en beeldende vormen te zoeken. Ze dienen om je fantasie op een spoor te zetten. Of te onderzoeken wat je wel en niet wilt maken en leuk vindt. Alles moet je leren, ook boetseren. De opdracht in dit geval, was een passage/ persoon uit een boek, film of computerspel, als inspiratie bron te nemen. Plamyre houd erg van de gedichten en gedachten spinsels van Leo Vroman. Haar inspiratie is onderstaand gedicht.
Het idee was in eerste instantie een hoofd te maken waaruit warrige delen staken. Palmyre begint met het boetseren van het hoofd van Leo Vroman.
De kop begint vorm te krijgen.
Uiteindelijk vind ze het boetseren van het hoofd zo interessant en boeiend, dat ze besluit het hierbij te laten. Een goed lijkend portret vind ze belangrijk, dat is haar nieuwe uitdaging. Zo zie je dat een opdracht een heel anders kan op kan gaan, dan je eerst van plan bent. Dat is goed, je moet ontdekken, spelen en kiezen. Het is een hele kunst om van foto’s een portret van iemand te maken. toch is het Plamyre goed gelukt.
Het achterhoofd van een portret
Let op hoe de kop op het lichaam staat.
De blik in de ogen is belangrijk.
Portret boetseren van Leo Vroman
Een mooie en profiel foto.
let op de manier van afsnijden van de schouders.
In deze dia serie zie je goed, de ruimtelijkheid van een portret. Het achterhoofd is net zo belangrijk, als het gezicht. Samen zijn ze een grote vorm, die maakt, dat het een herkenbaar en menselijk portret wordt. Van alle kanten moet het een geloofwaardig persoon zijn. Dat is één van de dingen, die ik je kan leren. Let ook op het afsnijden van de schouders. In dit geval is het lichaam als sokkel voor het hoofd gebruikt. Hoe je dat doet, heeft veel invloed op de vorm en het portret. Over elk detail moet je nadenken en keuzes maken.
Het boetseren van een portret is een moeilijke opgave.
Wim heeft zich als doel gesteld een portret te maken van zijn vrouw.
Eigenlijk is het beter om de persoon die je wilt maken voor je te hebben zitten, zodat je hem of haar ruimtelijk kunt zien.
Van foto’s interpreten is veel lastiger, omdat ze plat zijn.
Maar goed, dat kan nu eenmaal niet altijd.
Het is belangrijk goed te beginnen. De kop boetseer je op een lange stok, zorg ervoor dat hij vergenoeg boven de grond zweeft, want je moet ook goed bij de kin en hals kunnen komen.
De begin vorm van het hoofd.
De basis vorm is eigenlijk het belangrijkst, dat bepaalt de verhoudingen. Een hoofd is een soort ei, met de kin als punt. De hoogt, lengte en breedte bepalen of iemand lijkt. Voor de gelijkenis is het ook heel belangrijk hoe het hoofd op de nek staat.
Hoe draagt iemand zijn hoofd.
Je kunt een persoon aan zijn schaduw achter een laken herkennen, dat betekent, dat veel details er niet toe doen om iemand te herkennen. Wel de grote vorm en lijnen.
Lang vormen en bijsturen
Als je met foto’s werkt, zorg er dan voor dat je van alle kanten foto’s maakt.
Nu is de grote vorm naar tevredenheid en kan het zoeken naar de positie van de ogen, neus en mond beginnen. Daar voor kun je hulp lijnen trekken. Plaats neus, ogen, mond en oren eerst vooral niet te precies, zodat je ze makkelijk weg kunt halen of verplaatsen.
Haar en oogkassen aanbrengen.
Maak je meteen een mooi oog en zit het niet op de goede plek, dan heb je er niks aan. Gun je zelf de vrijheid om te blijven zoeken en veranderen. Dan krijg je het beste resultaat.
Wim heeft lang en gedetailleerd aan zijn portret gewerkt.
Details aanbrengen
Het haar is ook belangrijk, want het vormt een volume wat zorgt voor herkenning.
Alles zit erop, nu de uitwerking nog.
De ogen zijn het moeilijkst, daar ga ik later wel eens op in.
Ook de mond zorgt voor veel uitdrukking, hier is ze nog te strak.
Wel zie je al mooi de vormen van de wangen en hoe de mond en kin eruit komt.
Het portret na het bakken
Als het portret klaar is wordt het uitgehold en gebakken.
We hebben kranten op de stok gedaan, zodat het al gedeeltelijk hol is. Voor de zekerheid lichten we de schedel en kijken of de wanddiktes egaal zijn.
Het bakken is goed gegaan.
Je kunt hier zien dat de uitstraling van gebakken klei weer heel anders is.
Het is een mooi dromerig hoofd geworden.
Ruimtelijk werken, beeldhouwen in hout, smeden, boetseren, creatieve cursussen
