Tag archieven: kunstgeschiedenis

Het hoofd van medusa

Als je een mooie wortelstonk vind, met veel vertakkingen en een grillige vormen, spreekt die al gauw tot de verbeelding.
Je kunt het associëren met allerlei dingen, het prikkelt je fantasie.
Yvonne heeft van Wim een mooie wortelstok van een buxus gekregen.

De wortelstronk van een buxus
De wortelstronk van een flinke buxus.

Vanwege de buxusmot moest Wim zijn hele tuin aanpassen en daardoor kwamen deze mooie stukken vrij voor de cursus.
De wortels worden de slangen op het hoofd van Medusa.
Wie was Medusa?
In dit artikel met een YouTube film lees je er meer over.

Eerst wordt alles schoongemaakt en van de bast ontdaan.
Buxus hout is prachtig hout om mee te werken. Het is heel dicht van structuur, je ziet geen houtnerf. Het is geel en erg hard.
Het hout is zwaarder dan water en het zinkt,
Met scherp gereedschap kun je er heel goed en mooi in snijden en hakken. Je kunt hele fijne en kleine details maken.

Buxushout is heel fijn om mee te beeldhouwen.
De plaats van de neus, ogen en de mond worden bepaald.

Yvonne begint met het bepalen van de verhoudingen, de plaats van de ogen, de neus en de mond.
Omdat een stuk hout soms niet precies de goede anatomische verhoudingen heeft, moet je kiezen voor wat kan.
Dat is juist de charme van het werken met een stuk hout uit de natuur.
De ogen komen in dit geval wat schuiner in het gezicht te zitten.
Hoe ze de slangen gaat vormgeven blijft even rusten.
Langzaam groeit de vorm van het hoofd door steeds iets weg te nemen.

Bij het hakken van een kop moet je zorgen, dat alles rond het hoofd gaat in een halve cirkel. De mond is een halve cirkel, de neus en de ogen zijn dat ook. Kijk maar eens naar iemand naast je. Als je de persoon van opzij ziet zie je toch de mond, de neus en het ene oog. Dat kan alleen als ze rond het hoofd geplaatst zijn.
Hier zie je dat Yvonne dat goed heeft gedaan met de neus en de mond.
De ogen zijn zoals gezegd niet helemaal anatomisch juist.
Je kunt ook mooi de kleur van het buxushout zien.

Medusa heeft een mooie lange nek gekregen.

Uit eindelijk kiest Yvonne ervoor, de wortels zo te laten en ook niet veel aan de rafelige uiteinden te doen.
Het is een mooie kop geworden met een aparte houding door de prachtige lange nek.

Waar gaat het om in de beeldhouwkunst?

Joel Shapiro is een kunstenaar die, op het eerste gezicht heel simpele beelden en tekeningen maakt. In zijn beelden en tekeningen onderzoekt hij belangrijke basis vragen van het vak beelden maken.

joelshapiro
Een beeld van Joel Shapiro. Hij werd in 1941 geboren in New York. ( deze tekst komt uit een catalogus van het Stedelijk Museum 1985)

“Verticaliteit is een kernvraag in de beeldhouwkunst.
Hoe krijg je massa van de grond, de lucht in.”
Wanneer je een beeld maakt kom je bijna altijd dit probleem tegen.
Zoals dit beeld hier boven staat kan eigenlijk helemaal niet het valt om.
Bij het maken van een beeld van klei hebben we ook hulp en steun middelen nodig om het overeind te houden, omdat klei van zichzelf de neiging heeft in elkaar te zakken.
Wanneer je een beeld van hout of steen maakt, moet je het zo plaatsen dat het in evenwicht is. Als dat niet zo is of je wilt het zelf anders, zal je het op een contra gewicht moeten zetten (sokkel).
Hoe je dat doet maakt heel veel uit voor de zeggingskracht van je beeld.
Kijk maar naar het beeld hierboven.