Tag archieven: lessen boetseren

Een nestkast in de vorm van een hoofd.

Wim heeft een plan, hij wil een nestkast voor vogels in de vorm van een hoofd maken.
Daarvoor moet hij eerst een holle vorm boetseren, om er daarna een hoofd van te maken.
De mond, neus en oren worden er op gezet. Het mag een beetje een vreemde kerel worden. Om de nestkast schoon te kunnen maken krijgt hij een petje op, dat kan er af en zo kun je in de nestkast kijken.

Nestkast als karakterkop.

Het boetseren van ogen is altijd moeilijk, Wim heeft het goed aangepakt.
Er zit een gaatje in de pupil.
Aan de achterkant is het hoofd zo gemaakt dat het stevig tegen een stam van een boom gehangen kan worden. De oren dienen al ophang punten.
Na het bakken is het hoofd geglazuurd, zodat het beter tegen weersinvloeden beschermd is.
En er moet een aanvliegopening in komen, de grote bepaald welke vogel in het hoofd mag wonen.

nestkast hoofd
Zoeken naar een goede plek voor het aan vlieg gat.

Bij het maken van een karakterkop, mag je lekker overdrijven en kun je je uitleven op de vormen van de neus, mond en gezicht.
Dat maakt het leuk om te doen.

Start nieuwe cursussen 2020

In het voorjaar heb ik mijn lessen moeten afbreken i.v.m. het Coronavirus.
In het najaar hoop ik de draad weer op te kunnen pakken.
De individuele workshops kunnen zo wie zo door gaan.
De lessen starten weer op 14 en 15 september 2020.
Je kunt je aanmelden, door even een email te sturen, je ontvangt dan een aanmeldingsformulier.
Tijdens de lessen worden de regel die gelden om besmettingen te voor komen opgevolgd.
Het kan zijn, dat er minder plaats is in de lessen, omdat we 1,5 m uit elkaar moeten werken.
Toch hoop ik op een mooi begin van het cursus jaar.

Le petite prince in klei boetseren
Le petite prince
Een toren boetseren
Toren in opbouw.

Boetseren en beeldhouwen in het tijdperk van het corona virus.

Net als al mijn collega’s heb ik mijn lessen moeten stoppen i.v.m. het corona virus. Het centrum in het Tolhuis waar ik een ruimte huur ging dicht en is nog steeds niet weer open.
Mijn laatste lessen zouden deze week zijn, maar ik heb mijn cursisten al die tijd niet kunnen zien.
Nu heb ik binnenkort een kleine bijeenkomst georganiseerd, zodat we elkaar weer eens spreken en voorbereidingen kunnen treffen voor volgend seizoen.

Fles van Klein

Dat er veel is veranderd en nog gaat veranderen staat wel vast.
Mijn lessen kunnen niet meer zo worden ingericht als hiervoor.
De cursisten moeten onderling genoeg afstand hebben, ik mag ook niet te dicht bij komen.
Er is een protocol in de maak voor cultuur educatie, daarin staat hoe ik te werk zal moeten gaan.
De gezellige koffie pauze in de kantine zit er niet meer in.
Een grote groep vaan 15 cursisten past niet in het lokaal.
Willen de cursisten nog wel komen?
Allemaal onzeker heden die ik op dit moment niet kan overzien.
Net als de “Fles van Klein” , die Wim gemaakt heeft.
Dit is een bijna onbegrijpelijke vorm, je moet hem maken om te snappen wat het is.
Zo ga ik het ook maar met mij lessen doen, stap voor stap een nieuwe vorm en werk methode ontdekken.
Wil je informatie dan kun je me altijd bellen of mailen.

De opening van de fles van Klein.

Het project Bushalte.

Wachten op de bus.

Het project bushalte.
een bus halte met een muur en daarvoor wachtende mensen, dat was het plan van Wim.
Het is een heel project geworden waar hij bijna een jaar over gedaan heeft.
Hij is heel nauwkeurig te werk gegaan.
De jonge man die zo druk is met zijn telefoon dat hij vergeten is zich aan te kleden.
De jonge dame die eigenlijk wel graag wil weten wat er nauw zo interessant is op dat scherm.
en het echtpaar dat stoïcijns alles om zich heen negeert.
Alle drie scenes heeft hij apart gemaakt.

Wim is begonnen met de staande jonge man.
Een staand figuur maken is met klei niet makkelijk, want klei is te slap om een lichaam te kunnen dragen.
Wij hebben een skelet, wat ons overeind houdt. De enkels zijn te dun om het gewicht van het lichaam te dragen. Wim heeft dat opgelost, door hem tegen een muur te plaatsen.
Om een figuur anatomisch goed te krijgen vraagt veel kijk en probeer werk. Wanneer je geen model hebt, kun je bij jezelf voelen en kijken hoe het zit.
Daarnaast komen er technische problemen bij, zoals hierboven.
Verder moet je er ook rekening mee houden dat klei krimpt, zo’n
10 % in het totaal.
Dunnen delen drogen en krimpen sneller dan dikke, daardoor kan het voetje van de muur af krimpen, of het been scheuren, het muurtje kromtrekken enz.
Allemaal dingen waar je rekening mee moet houden.
Als je, zoals Wim nog een figuur ernaast wilt maken, dan moet je om de hoogte van de muur het zelfde te krijgen en de bakstenen doorlopend: de maten opmeten als de klei nog vochtig is!
Anders krijg je maat verschillen.
Ik heb Wim hier pas later op gewezen, vandaar dat er wel hoogte verschillen zijn.

Daarna heeft Wim deze mooie jonge dame gemaakt.
Ze zit op en bankje, de rok plooit mooi over haar benen, ze heeft elegante schoenen aan. Het gezicht is fijntjes.
Op deze schaal zijn details moeilijke en je hebt het juiste gereedschap nodig. Dat moet je zoeken door uit te proberen.

Een gezicht op deze schaal is erg lastig vooral, als je nog niet heel veel ervaring hebt in gezichten maken.
Wim heeft gewerkt met grove chamotte klei en dan zit er al snel een steentje in de weg.
Ook hier zijn er technische problemen van het werken met klei.
De zelfde al hierboven beschreven.
Het bankje was lastig, het wil doorzakken. Hij heeft er een paar stokjes onder gestoken.
Het is Wim gelukt om de dame elegante en levendige houding te geven.

Als sluit stuk moest er een corpulent echtpaar komen.
Een dame en een heer, stevig gearmd in hun nette kleren.
Wim heeft veel aandacht besteed aan de houding en kledingstukken.
De zomer vakantie heeft hij gebruikt om ze af te maken.
Het is gelukt om ze een stevig postuur mee te geven.
Je kunt aan dit project goed zien, dat je met creativiteit veel uit kunt drukken.
Het vraagt geduld en zorgvuldigheid, concentratie en niet opgeven.
Als het de derde keer niet lukt lukt het de vierde keer wel.

Gelukkig is alles goed uit de oven gekomen en staan ze nu alle drie te pronken in zijn huis.

Het menselijk lichaam

Het menselijk lichaam boetseren is heel interessant. De vormen zijn prachtig een heel inspirerend. Dat zie je aan alle mooie beelden in musea, kerken en aan gebouwen.
Voor cursisten is het een uitdagend onderwerp.
Tegelijk is het voor een beginner heel moeilijk.

boetseren
Ton heeft een vrouwen lijf geboetseerd in rode klei

De vormen van een lichaam zijn heel complex. De verhoudingen heel belangrijk.
Voor een beginner is een torso een aantrekkelijke werkvorm.
Je kunt je consenteren op de grote lichaamsvorm. Het hoofd, de handen en de voeten kun je weg laten.
Ton heeft hier voor het eerst een vrouwen lichaam geboetseerd.

boetseren
Vrouwen torso van Ton.
proeflessen beeldhouwen
Deze torso is het resultaat van 5 proeflessen

Hier zie het zoeken naar de verhoudingen en de vormen van de borstkas en de buik. Hoe zitten de benen eigenlijk aan de romp. De cursist heeft dit in 5 proeflessen gedaan.

werken met klei
De benen van een jonge man kleien

Wim is de romp van een jonge man aan het maken is.
Als hulp middel heeft hij de verhoudingen van een lichaam op een raster gezet. Dit helpt hem om de juiste lengtes van de lichaamsonderdelen te bepalen.

Hoe leer ik boetseren?

Het begint weer te kriebelen, je wilt iets creatiefs doen, iets leren, mooie dingen maken, je wilt leren boetseren.
Maar je weet niet hoe je het aan moet pakken.
Welke klei moet je kopen, waar kun je werkstuk bakken.
Hoe  ik moet beginnen?
Wat heb ik allemaal nodig?
Als je het echt wilt leren, kun je het best een cursus volgen, daar heb je goede begeleiding en mede cursisten waarmee je dingen kunt uitwisselen.
Een goede keus is dan een cursus beeldhouwen en boetseren.
De cursus is weer op dinsdag avond
om 19.30 tot 22.00 in het Tolhuis 4444.

Aanmelden en informatie, mail naar info@habekotte.com

Je kunt ook 10 lessen kopen voor € 180,- je kunt dan zelf kiezen wanneer je komt. De lessen zijn een half jaar geldig na
aankoop datum.
Prijs wijzigingen voorbehouden.

Hoe maak ik een reliëf in klei?

Een reliëf  is een goed begin om ruimtelijk te leren denken.
Het is een soort tussenstap, tussen iets in het platte vlak en een ruimtelijk werkstuk.
Je begint met een plaat klei, die kun je rollen met een deegroller tussen twee stokje, zo krijg je een egale dikte. Je kunt het natuurlijk ook uit de hand doen dan krijgt het een organische vorm.
Je kunt het valk ook opbouwen uit stukjes klei die je aan elkaar maakt, zo kan er al een begin van een reliëf ontstaan.

wand tableau
Agnes heeft een wand tableau gemaakt met 3 figuren.

Agnes heeft een plak gerold uit de losse hand, hierdoor ontstaat dikte verschil, dat geeft een mooi levendig effect aan de huid.
Ze heeft vormen van klei op de plaat geplakt en er vormen uit gesneden en lijnen aangebracht. Zo krijg je goede diepte werking.
De schaduwen veranderen met de licht inval, dat maakt het werkstuk interessant.
Een ander voorbeeld is dit werk van Maria, ook twee hoofden, maar dan heel anders.

wandrelëf.
Twee figuren in klei, nog ongebakken, gekleurd met engobe.

Maria heeft hier twee figuren uitgebeeld, door vormen van een hoofd en lichaam op de kleiplaat aan te brengen. Ook de haren, neus en mond liggen hoger, de ogen zijn naar binnen gewerkt.
Ook hier werk de schaduw mee aan het effect van het eind resultaat.
Dat schaduw heel belangrijk is bij het suggereren van diepe en ruimtelijkheid zie je goed in een ander reliëf dat Maria heeft gemaakt. Dit abstracte wandreliëf is heel aantrekkelijk door de afwisseling van licht en donker.

reliëf van klei
vormen en structuren maken een bijzonder wandreliëf.

Om structuren aan te brengen in klei kun je allerlei hulpstukken en materiaal gebruiken. Je kunt er in prikken, overheen schrapen, in snijden. Je kunt er van alles in afrukken, zoals een sleutel, jutte, vitrage, gordijnstof, taartkleedjes, gaas, bladeren enz.  De mogelijkheden zijn eindeloos en experimenteren levert altijd verrassende dingen op.