Tot mijn schrik zie ik, dat er sinds de start van de cursussen in september geen nieuw bericht is geplaatst. Het was een drukke en bijzonder herfst en toen kwam er ook toch weer een “Lock down” . De lessen moest ik weer stil leggen, terwijl iedereen net weer lekker bezig was. Sinds vorig voorjaar kon ik niet veel lessen geven. Om te laten zien, dat we toch druk bezig zijn geweest met z’n allen hier een korte update. De titel foto is van Maria, die een prachtige kop van een Geisha heeft geboetseerd. Op de foto zie je de binnenkant van de kop. De streepjes op de rand zijn voor het kleipapje om hem straks weer in elkaar te zetten.
Palmyre heeft haar spelend kind afgemaakt, die staat te wachten tot hij eindelijk gebakken kan worden.
En ze is begonnen met een nieuwe kop, ze wil leren spontaner te werken. Het doel is ook om meer uitdrukking in een kop te krijgen.
Nieuwe uitdagingen en nieuwe doelen hebben de cursisten zich zelf gesteld. Zo is Wim met een mannen torso begonnen en Marieke heeft hout verruild voor klei en gaat de strijd aan met youtube en intstagram voorbeelden.
De opzet voor een torso van Wim.
Yvonne heeft het zichzelf moeilijk gemaakt, ze wil deze stam van binnen uithollen door de kleine gaten die al in het hout aanwezig waren.
Het werkstuk van Yvonne, de stam wordt uitgehold door de gaten.
De komende tijd hoop ik weer meer berichten over de voortgang van al deze en nog ander werk van de cursisten te kunnen plaatsen.
Net als al mijn collega’s heb ik mijn lessen moeten stoppen i.v.m. het corona virus. Het centrum in het Tolhuis waar ik een ruimte huur ging dicht en is nog steeds niet weer open. Mijn laatste lessen zouden deze week zijn, maar ik heb mijn cursisten al die tijd niet kunnen zien. Nu heb ik binnenkort een kleine bijeenkomst georganiseerd, zodat we elkaar weer eens spreken en voorbereidingen kunnen treffen voor volgend seizoen.
Fles van Klein
Dat er veel is veranderd en nog gaat veranderen staat wel vast. Mijn lessen kunnen niet meer zo worden ingericht als hiervoor. De cursisten moeten onderling genoeg afstand hebben, ik mag ook niet te dicht bij komen. Er is een protocol in de maak voor cultuur educatie, daarin staat hoe ik te werk zal moeten gaan. De gezellige koffie pauze in de kantine zit er niet meer in. Een grote groep vaan 15 cursisten past niet in het lokaal. Willen de cursisten nog wel komen? Allemaal onzeker heden die ik op dit moment niet kan overzien. Net als de “Fles van Klein” , die Wim gemaakt heeft. Dit is een bijna onbegrijpelijke vorm, je moet hem maken om te snappen wat het is. Zo ga ik het ook maar met mij lessen doen, stap voor stap een nieuwe vorm en werk methode ontdekken. Wil je informatie dan kun je me altijd bellen of mailen.
Vaak wordt er gedacht dat abstract werken makkelijker is, dan een figuratief beeld maken. Eigenlijk is het allebei even moeilijk. Om abstract te kunnen werken heb je veel fantasie nodig en je moet niet te bang zijn. Dit beeld is gemaakt door Agnes, ze zegt weliswaar altijd “ik doe maar wat”, Daarin zit meteen de kern, je moet jezelf de vrijheid geven maar zo iets te doen. Dit zomaar iets doen stimuleer ik graag als docent. Tot op een bepaald punt, want opeens is het toch een beeld en moet het aan bepaalde eisen voldoen om een aangenaam en interessant object te worden.
Beeld met veel vormen.
Een abstract beeld moet net als ieder beeld ruimtelijk zijn en als het kan van geen kant het zelfde. Het mag eigenlijk geen voor en achterkant hebben. En je mag het beeld niet in één oogopslag snappen. Bij dit beeld van Agnes is dat goed gelukt. Je kunt het mooi zien op de foto’s.
Wat ook heel belangrijk is, is de spanning op de vorm. Dat is iets waar ik vaak op moet wijzen. Het mag geen slappe boel lijken. het ding moet fier overeind staan. Dat is een van de moeilijkste dingen bij het werken met klei. Klei is slap en wil graag inzakken. toch moet je proberen om het goed en sterk overeind te houden. Vooral het afwerken, als de klei al harder is is dan heel belangrijk en een nauwkeurig en tijdrovend werk. Op dit laatste traject geef ik haar vaak nog wat aanwijzingen. Door het beeld op te ruwen als het leerhard is verdoezelt Agnes kleine oneffenheden.
Een lepel snijden is leuk werk. Een lepel is een eenvoudige vorm, die je op duizenden verschillende manier kunt uitvoeren. Frederyck wil mijn hond Rover portretteren in een lepel steel. De lepel zelf wordt een soort kroegje, die je in een pot kunt laten zakken. Ze maakt de lepel in twee delen, dat werkt makkelijker.
De fijne details bewerkt Fredrycke met de Dremel. Een Dremel is een kleine vrees en slijp machine, die erg handig is bij klein en fijn vrees en schuurwerk.
Vlierhout is heel geschikt voor het maken van lepels. Het is heel fijn van structuur, laat zich makkelijk snijden. Je kunt het mooi glad schuren. De kleur is neutraal wit tot licht geel. Zie mijn uitleg over lepels snijden.
Omdat het hout een fijne structuur heeft, kun je mooie details maken. Het splijt en splintert niet.
Basis cursus 3D printen op donderdag middag 14.00-16.00 Kosten € 100,- Nieuwe cursus wordt gepland in januari 2020 ; 7 en 14 februari. Heb je balanstelling stuur een bericht, dan zet ik je op de lijst en ontvang je bericht van de nieuwe cursus.
Je leert een ontwerp maken op de computer
In de cursus leer je een ontwerp maken op de computer. Je maakt kennis met software waarmee je een 3 dimensionaal ontwerp kunt maken. Je krijgt uitleg over de 3D printer, hoe hij werkt en wat voor modellen er zoal zijn. In de eerste les krijg je vooral uitleg en ga je zelf aan de slag om een ontwerp te maken. Je krijgt een opdracht mee naar huis, daar moet je thuis wat tijd voor vrij maken. In de twee de les bespreken we alles nog eens en kun je vragen stellen. Onder tussen worden de ontwerpen die gemaakt zijn geprint. Aan het eind ga je met een eigen ontworpen object naar huis. Ook krijg je de lesstof op papier mee. Meld je aan via info@habekotte.com
Het ontwerp van Gonda wordt geprint.
Ruimtelijk werken, beeldhouwen in hout, smeden, boetseren, creatieve cursussen
