Wim heeft een plan, hij wil een nestkast voor vogels in de vorm van een hoofd maken. Daarvoor moet hij eerst een holle vorm boetseren, om er daarna een hoofd van te maken. De mond, neus en oren worden er op gezet. Het mag een beetje een vreemde kerel worden. Om de nestkast schoon te kunnen maken krijgt hij een petje op, dat kan er af en zo kun je in de nestkast kijken.
Nestkast als karakterkop.
Het boetseren van ogen is altijd moeilijk, Wim heeft het goed aangepakt. Er zit een gaatje in de pupil. Aan de achterkant is het hoofd zo gemaakt dat het stevig tegen een stam van een boom gehangen kan worden. De oren dienen al ophang punten. Na het bakken is het hoofd geglazuurd, zodat het beter tegen weersinvloeden beschermd is. En er moet een aanvliegopening in komen, de grote bepaald welke vogel in het hoofd mag wonen.
Zoeken naar een goede plek voor het aan vlieg gat.
Bij het maken van een karakterkop, mag je lekker overdrijven en kun je je uitleven op de vormen van de neus, mond en gezicht. Dat maakt het leuk om te doen.
Als je een mooie wortelstonk vind, met veel vertakkingen en een grillige vormen, spreekt die al gauw tot de verbeelding. Je kunt het associëren met allerlei dingen, het prikkelt je fantasie. Yvonne heeft van Wim een mooie wortelstok van een buxus gekregen.
De wortelstronk van een flinke buxus.
Vanwege de buxusmot moest Wim zijn hele tuin aanpassen en daardoor kwamen deze mooie stukken vrij voor de cursus. De wortels worden de slangen op het hoofd van Medusa. Wie was Medusa? In dit artikel met een YouTube film lees je er meer over.
Eerst wordt alles schoongemaakt en van de bast ontdaan. Buxus hout is prachtig hout om mee te werken. Het is heel dicht van structuur, je ziet geen houtnerf. Het is geel en erg hard. Het hout is zwaarder dan water en het zinkt, Met scherp gereedschap kun je er heel goed en mooi in snijden en hakken. Je kunt hele fijne en kleine details maken.
De plaats van de neus, ogen en de mond worden bepaald.
Yvonne begint met het bepalen van de verhoudingen, de plaats van de ogen, de neus en de mond. Omdat een stuk hout soms niet precies de goede anatomische verhoudingen heeft, moet je kiezen voor wat kan. Dat is juist de charme van het werken met een stuk hout uit de natuur. De ogen komen in dit geval wat schuiner in het gezicht te zitten. Hoe ze de slangen gaat vormgeven blijft even rusten. Langzaam groeit de vorm van het hoofd door steeds iets weg te nemen.
Bij het hakken van een kop moet je zorgen, dat alles rond het hoofd gaat in een halve cirkel. De mond is een halve cirkel, de neus en de ogen zijn dat ook. Kijk maar eens naar iemand naast je. Als je de persoon van opzij ziet zie je toch de mond, de neus en het ene oog. Dat kan alleen als ze rond het hoofd geplaatst zijn. Hier zie je dat Yvonne dat goed heeft gedaan met de neus en de mond. De ogen zijn zoals gezegd niet helemaal anatomisch juist. Je kunt ook mooi de kleur van het buxushout zien.
Medusa heeft een mooie lange nek gekregen.
Uit eindelijk kiest Yvonne ervoor, de wortels zo te laten en ook niet veel aan de rafelige uiteinden te doen. Het is een mooie kop geworden met een aparte houding door de prachtige lange nek.
Net als al mijn collega’s heb ik mijn lessen moeten stoppen i.v.m. het corona virus. Het centrum in het Tolhuis waar ik een ruimte huur ging dicht en is nog steeds niet weer open. Mijn laatste lessen zouden deze week zijn, maar ik heb mijn cursisten al die tijd niet kunnen zien. Nu heb ik binnenkort een kleine bijeenkomst georganiseerd, zodat we elkaar weer eens spreken en voorbereidingen kunnen treffen voor volgend seizoen.
Fles van Klein
Dat er veel is veranderd en nog gaat veranderen staat wel vast. Mijn lessen kunnen niet meer zo worden ingericht als hiervoor. De cursisten moeten onderling genoeg afstand hebben, ik mag ook niet te dicht bij komen. Er is een protocol in de maak voor cultuur educatie, daarin staat hoe ik te werk zal moeten gaan. De gezellige koffie pauze in de kantine zit er niet meer in. Een grote groep vaan 15 cursisten past niet in het lokaal. Willen de cursisten nog wel komen? Allemaal onzeker heden die ik op dit moment niet kan overzien. Net als de “Fles van Klein” , die Wim gemaakt heeft. Dit is een bijna onbegrijpelijke vorm, je moet hem maken om te snappen wat het is. Zo ga ik het ook maar met mij lessen doen, stap voor stap een nieuwe vorm en werk methode ontdekken. Wil je informatie dan kun je me altijd bellen of mailen.
Dicky maakt een kleine pandabeer voor haar kleinkind. Het moet een grappige beer worden met een lieve uitstraling. Daarvoor heeft ze een mooi voorbeeld van een jonge panda beer opgezocht.
kleine panda
Hierboven is de beer al bijna af, het moeilijks zijn de oren, waar zitten ze precies, wat is de mooiste vorm.
Het is heel goed gelukt door de houding, het lachende mondje en de kleine ogen, meteen vertedering op te roepen. Het is best moeilijk, maar als het lukt je beeld de juiste uitdrukking mee te geven is dat een extra kick.
Mooie oogjes, lieve lach, wat een schatje.
Het opruwen van een deel van het hoofd en lijf geeft een zacht effect en is meteen het een goed contrast. De panda is immers zwart wit.
Het menselijk lichaam boetseren is heel interessant. De vormen zijn prachtig een heel inspirerend. Dat zie je aan alle mooie beelden in musea, kerken en aan gebouwen. Voor cursisten is het een uitdagend onderwerp. Tegelijk is het voor een beginner heel moeilijk.
Ton heeft een vrouwen lijf geboetseerd in rode klei
De vormen van een lichaam zijn heel complex. De verhoudingen heel belangrijk. Voor een beginner is een torso een aantrekkelijke werkvorm. Je kunt je consenteren op de grote lichaamsvorm. Het hoofd, de handen en de voeten kun je weg laten. Ton heeft hier voor het eerst een vrouwen lichaam geboetseerd.
Vrouwen torso van Ton. Deze torso is het resultaat van 5 proeflessen
Hier zie het zoeken naar de verhoudingen en de vormen van de borstkas en de buik. Hoe zitten de benen eigenlijk aan de romp. De cursist heeft dit in 5 proeflessen gedaan.
De benen van een jonge man kleien
Wim is de romp van een jonge man aan het maken is. Als hulp middel heeft hij de verhoudingen van een lichaam op een raster gezet. Dit helpt hem om de juiste lengtes van de lichaamsonderdelen te bepalen.
Het boetseren van een portret is een moeilijke opgave.
Wim heeft zich als doel gesteld een portret te maken van zijn vrouw.
Eigenlijk is het beter om de persoon die je wilt maken voor je te hebben zitten, zodat je hem of haar ruimtelijk kunt zien.
Van foto’s interpreten is veel lastiger, omdat ze plat zijn.
Maar goed, dat kan nu eenmaal niet altijd.
Het is belangrijk goed te beginnen. De kop boetseer je op een lange stok, zorg ervoor dat hij vergenoeg boven de grond zweeft, want je moet ook goed bij de kin en hals kunnen komen.
De begin vorm van het hoofd.
De basis vorm is eigenlijk het belangrijkst, dat bepaalt de verhoudingen. Een hoofd is een soort ei, met de kin als punt. De hoogt, lengte en breedte bepalen of iemand lijkt. Voor de gelijkenis is het ook heel belangrijk hoe het hoofd op de nek staat.
Hoe draagt iemand zijn hoofd.
Je kunt een persoon aan zijn schaduw achter een laken herkennen, dat betekent, dat veel details er niet toe doen om iemand te herkennen. Wel de grote vorm en lijnen.
Lang vormen en bijsturen
Als je met foto’s werkt, zorg er dan voor dat je van alle kanten foto’s maakt.
Nu is de grote vorm naar tevredenheid en kan het zoeken naar de positie van de ogen, neus en mond beginnen. Daar voor kun je hulp lijnen trekken. Plaats neus, ogen, mond en oren eerst vooral niet te precies, zodat je ze makkelijk weg kunt halen of verplaatsen.
Haar en oogkassen aanbrengen.
Maak je meteen een mooi oog en zit het niet op de goede plek, dan heb je er niks aan. Gun je zelf de vrijheid om te blijven zoeken en veranderen. Dan krijg je het beste resultaat.
Wim heeft lang en gedetailleerd aan zijn portret gewerkt.
Details aanbrengen
Het haar is ook belangrijk, want het vormt een volume wat zorgt voor herkenning.
Alles zit erop, nu de uitwerking nog.
De ogen zijn het moeilijkst, daar ga ik later wel eens op in.
Ook de mond zorgt voor veel uitdrukking, hier is ze nog te strak.
Wel zie je al mooi de vormen van de wangen en hoe de mond en kin eruit komt.
Het portret na het bakken
Als het portret klaar is wordt het uitgehold en gebakken.
We hebben kranten op de stok gedaan, zodat het al gedeeltelijk hol is. Voor de zekerheid lichten we de schedel en kijken of de wanddiktes egaal zijn.
Het bakken is goed gegaan.
Je kunt hier zien dat de uitstraling van gebakken klei weer heel anders is.
Het is een mooi dromerig hoofd geworden.
Een reliëf is een goed begin om ruimtelijk te leren denken.
Het is een soort tussenstap, tussen iets in het platte vlak en een ruimtelijk werkstuk.
Je begint met een plaat klei, die kun je rollen met een deegroller tussen twee stokje, zo krijg je een egale dikte. Je kunt het natuurlijk ook uit de hand doen dan krijgt het een organische vorm.
Je kunt het valk ook opbouwen uit stukjes klei die je aan elkaar maakt, zo kan er al een begin van een reliëf ontstaan.
Agnes heeft een wand tableau gemaakt met 3 figuren.
Agnes heeft een plak gerold uit de losse hand, hierdoor ontstaat dikte verschil, dat geeft een mooi levendig effect aan de huid.
Ze heeft vormen van klei op de plaat geplakt en er vormen uit gesneden en lijnen aangebracht. Zo krijg je goede diepte werking.
De schaduwen veranderen met de licht inval, dat maakt het werkstuk interessant.
Een ander voorbeeld is dit werk van Maria, ook twee hoofden, maar dan heel anders.
Twee figuren in klei, nog ongebakken, gekleurd met engobe.
Maria heeft hier twee figuren uitgebeeld, door vormen van een hoofd en lichaam op de kleiplaat aan te brengen. Ook de haren, neus en mond liggen hoger, de ogen zijn naar binnen gewerkt.
Ook hier werk de schaduw mee aan het effect van het eind resultaat.
Dat schaduw heel belangrijk is bij het suggereren van diepe en ruimtelijkheid zie je goed in een ander reliëf dat Maria heeft gemaakt. Dit abstracte wandreliëf is heel aantrekkelijk door de afwisseling van licht en donker.
vormen en structuren maken een bijzonder wandreliëf.
Om structuren aan te brengen in klei kun je allerlei hulpstukken en materiaal gebruiken. Je kunt er in prikken, overheen schrapen, in snijden. Je kunt er van alles in afrukken, zoals een sleutel, jutte, vitrage, gordijnstof, taartkleedjes, gaas, bladeren enz. De mogelijkheden zijn eindeloos en experimenteren levert altijd verrassende dingen op.
Ruimtelijk werken, beeldhouwen in hout, smeden, boetseren, creatieve cursussen
