Tag archieven: verhouding

Beeldhouwen, boetseren, kunstgeschiedenis, Leren boetseren, Werken met klei

Het menselijk lichaam

31 maart 2019 Gerlinde 2 reacties

Het menselijk lichaam boetseren is heel interessant. De vormen zijn prachtig een heel inspirerend. Dat zie je aan alle mooie beelden in musea, kerken en aan gebouwen.
Voor cursisten is het een uitdagend onderwerp.
Tegelijk is het voor een beginner heel moeilijk.

De vormen van een lichaam zijn heel complex. De verhoudingen heel belangrijk.
Voor een beginner is een torso een aantrekkelijke werkvorm.
Je kunt je consenteren op de grote lichaamsvorm. Het hoofd, de handen en de voeten kun je weg laten.
Ton heeft hier voor het eerst een vrouwen lichaam geboetseerd.

proeflessen beeldhouwen — Deze torso is het resultaat van 5 proeflessen

Hier zie het zoeken naar de verhoudingen en de vormen van de borstkas en de buik. Hoe zitten de benen eigenlijk aan de romp. De cursist heeft dit in 5 proeflessen gedaan.

Wim is de romp van een jonge man aan het maken is.
Als hulp middel heeft hij de verhoudingen van een lichaam op een raster gezet. Dit helpt hem om de juiste lengtes van de lichaamsonderdelen te bepalen.

Beeldhouwen, boetseren, houtbewerken, Leren boetseren, Steen, steenhakken, Werken met klei

Wat is restruimte

28 december 2018 Gerlinde Een reactie plaatsen

Boetseren kan soms heel ingewikkeld en verwarrend zijn.
Je hebt een vorm in je hoofd, of je wilt iets maken naar de waarneming. Wat je ziet of fantaseert bestaat uit veel details en onderdelen.
Dan kan het helpen je op de restruimte te consenteren.
Restruimte is de ruimte om het onderwerp, of tussen het onderwerp.
Zeg maar de lucht eromheen.

Dit groepje mannetjes staat daar te kijken, je ziet tussen het zwart de ruimte, die ruimte is simpeler van vorm, dan de figuurtje samen.
Door je op de omtrek te concentreren kom je makkelijker tot een vorm. Omdat het ruimtelijk werk betreft veranderd de ruimte tussen de figuren met het draaien ervan.

De restruimte is niet alleen een belangrijk hulpmiddel bij het maken van werk, het zorgt ook voor spanning in het werk.
De afstand tussen de figuren en hoe ze naar elkaar toe gedraaid zijn bepaald de sfeer en de verhouding in het werk.
Met heel simpele vormen kun je zo veel suggereren, dat is het mooie en spannende aan dit werk van Liduine.

Beeldhouwen, beeldhouwen in hout, hout, houtbewerken, kunstgeschiedenis

Hoe beeldhouw ik een hand?

6 november 2017 Gerlinde Een reactie plaatsen

De hand is een prachtig onderwerp om te bestuderen. Het is makkelijk, want je hebt er altijd twee bij de hand. Daarnaast kun je kiezen uit heel veel houdingen, de mogelijkheden zijn eindeloos.
Toch zal het nog niet meevallen, om er een te maken uit hout, steen of klei.
Yvonne heeft haar vuist uit beukenhout gemaakt.
Omdat de hand een heel complex lichaamsdeel is met veel kleine vormen en details, begin je met de grote vorm. Probeer de hand als een geheel te zien, en let vooral op de omtrek, het volume en verhoudingen. Het ziet er dan een beetje uit als een handschoen.

Beukenhout — Yvonne wil een hand maken uit beukenhout

Als de maat en de verhouding goed is, kun je steeds verder gaan met het aanbrengen van de delen. Eerst geef je de vingers summier aan, zoals ook de vormen in de onderhand.

Beukehout — Hoe maak ik een hand uit beukenhout? Door eerst op de grote vormen te letten en dan……

Ook hierbij moet je goed letten op de onderlinge verhoudingen en maten.

In de hand worden steeds meer details zichtbaar

Als alle vingers op de goede plek zitten en ze in dit geval een mooie vuist maken, ga je verder met het vormen van alle afzonderlijke delen.

hand van beukenhout — De vingers krijgen nagels

De muis van de duim en binnenkant van de hand worden ook mooi gevormd. Alles wordt slanker en ronder, je gaat op steeds kleinere details letten en deze aanbrengen in het hout.
Tenslotte kun je de hand mooi schuren, eventueel later in de olie zetten.

Beukenhouten hand — De hand maakt een hand.

De hand van Yvonne heeft er een tweeling bij gekregen.

Beeldhouwen, Steen, steenhakken

Een kleine speksteen.

7 januari 2017 Gerlinde Een reactie plaatsen

Er was eens een saai klein stukje grijs speksteen.
Als tussendoortje werd het door Rian meegebracht naar cursus, omdat ze zo gauw geen andere steen had. Eigenlijk had ze er helemaal niet zoveel zin in, omdat het een saaie grijze kleur had en door het formaat moeilijk te bewerken.
Maar goed als je een keer aan iets begonnen bent moet je het ook afmaken.
In speksteen kun je beter niet hakken, de steen is niet erg stabiel, er breken heel makkelijk stukken af. Meestal veel grotere dan je bedoelt.
Vijlen en raspen gaat heel goed, vormen met grof schuur papier ook.

Uiteindelijk is het een heel interessant klein object geworden, met een spannende bolle vorm aan de onderkant. Een paar mooie deuken geven het net weer even iets onvoorspelbaars.
Zoals bij elk ruimtelijk object is het belangrijk, dat je vorm een mooie spanning heeft, goede verhoudingen, niet te voorspelbaar is en aan alle kanten interessant.

De technische afwerken doe je met schuurpapier van nr. 80 t/m 1000 eventueel nog 1200. Je gebruikt waterproof schuurpapier en je schuurt in een teiltje.
De echte glans blijft bij speksteen alleen als je het daarna in de was zet. De laatste tijd hebben we een nieuwe methode ontdekt: inwrijven met bijenwas en daarna in de oven thuis een poosje op
80 gr. dan trekt de was goed in. eventueel herhalen als de steen warm is.